Tijd voor een update! En hopelijk ook wat foto's nu!

Het project.

Op de school waar ik werk gebeurt veel! Er lopen gemiddeld z'n 4 tot 6 vrijwilligers rond, theraputen, veel leraren en nog meer stagiares en nog veel meer mensen die ik niet kan plaatsen. Met bijna 100 verstandelijk en fysiek beperkte kinderen is dat denk ik ook wel nodig. Maar dat maakt wel dat ik vaak, na 'slechts' 5 uurtjes werken en 2x een half uur lopen, helemaal kapot terug kom. Zoveel indrukken, in een cultuur die zo anders is, is heel vermoeiend.

In het klasje waar ik me mee mag bemoeien gebeurt misschien zelfs nog wel meer. Regelmatig bekruipt me dan ook het gevoel dat het net een kruiwagen vol kikkers is, die allemaal andere kanten op springen. Heel bewerkelijk, maar hoe begin je nou om orde in de chaos aan te brengen? In Nederland zou ik er niet lang over na moeten denken, maar ja, daar zijn kinderen vaak al vanaf de kleuterschool gedrild in stil zitten en regels volgen. Orde en structuur zijn basisbegrippen die (bijna) overal worden toegepast, vooral in de specialistische zorg. Maar hoe leg ik een Nepalees uit wat structuur is en dat je dit consequent moet volhouden wil het effect hebben. Ik ben daarom eerst maar eens gaan kijken naar een basis die er wel is, een vergeten rooster aan het bord geeft me enig houvast over hoe n dag eruit zou moeten zien... Met nadruk op zou moeten zien... Want in de praktijk zie ik er niks van terug. Nou vond ik dat ook niet zo gek met een chaotisch rooster als die er hing, waarin kinderen elk half uur moeten wisselen van activiteit en soms nog 10 min. moeten mediteren (lees: staren naar een kaars) tussendoor. Niet alleen heel verwarrend, maar nog erger is dat het een rooster in het Engels was... En laat deze lerares nou net geen Engels kunnen... Dat brengt me ook gelijk bij het probleem van communicatie. Ik wil haar graag ondersteunen, haar positie versterken in de klas zodat zij de jongeren de rust en veiligheid kan bieden die ze nodig hebben. Het is maar goed dat ik met enige regelmaat 'Hints' heb gespeeld, want met gebaren en lichaamstaal probeer ik zoveel mogelijk te vertellen. Toch blijft het lastig en na een tijdje puzzelen heb ik besloten om te gaan werken aan een 'picto map'. Een map vol met plaatjes van activiteiten, taken, hygiene (waar het ook erg aan ontbreekt) en zoveel mogelijk andere dingen die langskomen op een dag. Ik ben bijna een week bezig geweest met ruim 200 picto's te maken! Maar het is nu af! 2 dikke ordners vol met afbeeldingen in 10 verschillende categorieen. En voor elke dag een overzichtelijk rooster met dezelfde picto's. Vandaag heb ik de mappen aan de lerares gegeven, ze was er zichtbaar blij mee! En nog mooier, te pakte het dag rooster van vandaag en begon er gelijk mee! Dat is mooi! De materialen voor de picto's en de mappen heb ik gekocht van het sponsergeld, daarvoor hartelijk dank!

Uitstapjes!

In de weekenden probeer ik zoveel mogelijk te zien van de omgeving van Kathmandu. Zo ben ik een lang weekend naar Pokhara geweest. Met een 8 uur durende busrit, langs bergwanden en door valleien, kwamen we aan in een klein paradijs! Aan een schitterend meer, omzoomd door bossen en bergen ligt de stad pokhara. Maar een klein gedeelte van de stad ligt aan het meer en door de heuvel die er gelijk achterligt waan je je in een dorp die maar uit 1 straat bestaat en gelijk aan het water ligt. Op 5 maart werd het Holy festival gevierd in Nepal. Een feest om de lente weer te verwelkomen en de kleiuren weer terug in de natuur. En dat vieren we natuurlijk met heel veel kleur! Met gekleurd poeder en gekleurd water gewapend liepen we de straat op, het duurde ook niet lang voordat we volledig onder de kleurstof zaten! Het holy feest is echt een geweldige gebeurtenis waarbij iedereen elkaar een 'Happy Holy' wenst Aangezien we met een groep van 8 toeristen waren, hadden we veel bekijks, zelfs zoveel dat ik en Johnny zijn geinterviewd voor een landelijke TV zender (en bij terugkomst in Kathmandu kregen we te horen dat heel veel mensen dat ook gezien hadden haha). Maar ook nepalezen wilden graag op de foto met ons, zelfs zoveel dat we op een gegeven moment met een groep van 40 anderen om ons heen op de foto gingen! Het toppunt was toch wel dat chinese toeristen ook om een foto gingen vragen, maar nu niet van hunzelf maar van ons! Hahah!

Ook ben ik in tussen 2x in Baktapur geweest, een van de drie middeleeuwse stadjes die bewaard zijn gebleven. En in dit stadje heb ik de meest lekkere yohgurt ooit geproefd! Wauw! gewone yakmelken yoghurt zonder poespas... maar helemaal geweldig lekker!

Ook verschillend kloosters, tempels en toeristen trekpleisters heb ik al bezocht. Maar vanaf volgende week ga ik voor het grote werk! Volgend weekend vertek ik met Johnny naar de Annapurna bergketen. Om hier eens omheen te lopen (ong. 12 dagen) met een pas op bijna 6000 meter (waarvan we hopen dat die een beetje sneeuwvrij is). Om daarna, als we tijd en zin hebben naar Basecamp toe te lopen. Als een soort tegendeklok draaiende spiraal lopen we dan om en op deze bergketen, om na 3 weken lopen in Pokhara uit te komen! Daarna ga ik nog 3 weken op de school werken en zit mijn vrijwilligerswerk in Nepal er alweer op!

Verandering van plannen.

Na Nepal ga ik nog 2 maanden in noord India werken als vrijwilliger op een soortgelijke school, Daarna zou ik reizen door zuid oost Azie tot het geld op is... Nu dacht het DUO (studiefinanciering) daarbij wel een handje te kunnen helpen en is het geld om te reizen nu al op :D Dus na India ga ik weer naar huis! Ik ga heerlijk met de Nederlandse kinderen en jongeren aan de slag, wat een verademing zal zijn! hahah! En ach, er zijn verzachtende omstandigheden... Een knappe brandweerman sprong een gat in de lucht toen hij hoorde dat ik eerder terug kwam... En dat is ook wel heel leuk hoor ;)